يك پرسش ساده!

جامعه‌اي كه به گفتة رئيس دولتش در آستانة آشفتگي قرار دارد[1]، رشد سالانة بزهكاري در آن تا 190 درصد گزارش شده است[2]، سالي چهارصدهزار جوان اغلب تحصيل‌كردة خويش را صادر مي‌كند![3] متوسط ميزان درآمد و مخارج خانوارهاي شهري و روستايي­اش همواره از ترازي منفي برخوردار است[4]، بالغ بر 8/59 درصد از مديرانِ فردايش به نوعي از افسردگي مبتلايند[5]، تحصيلات 85 درصد از شاغلان بخش صنعت و 1/97 شاغلان بخش كشاورزي زير‌ديپلم و 50 درصد شاغلان در آموزش و پرورش در حد ديپلم و زير ديپلم است[6]، توليد ناخالص ملّي‌اش، در بهترين حالت، جوابگوي بيشتر از80 تا 85 درصد از نيازهاي معيشتي‌ (نيازهاي امروز)، 50 تا 55 درصد از نيازهاي سرمايه‌گذاري (نيازهاي فردا) و فقط 37 درصد از نيازهاي آموزشي‌اش (نيازهاي پس‌فردا) نيست[7]؛ و سرانجام آنكه سطح درآمد سرانة شهروندانش با مردم كشورهايي نظير ناميبيا، گواتمالا و السالوادر برابري مي‌كند (كزازي، 1381). با چنين وضعيت شکننده و آسیب­پذيری، آيا اولويتهای نخست ما نيز بايد ميكروالكترومكانيك(MEM)[8] باشد؟
[1] سخنان رئيس‌جمهور در جمع گروهي از كاركنان وزارت آموزش و پرورش به مناسبت روز معلم (11/2/1381).
[2] همشهري، ش 2735(مورخ 7/3/1381)، ص 28.
[3] همشهري، همان.
[4] گزارشهاي ادارة آمار اقتصادي بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران. وقتي در يك جامعه به صورت رسمي مي‌پذيريم كه ميانگين درآمد شهروندان از ميانگين هزينة آنان كمتر است، لاجرم به فساد رسميت داده‌ايم.
[5] آفتاب يزد، ش 262(1/10/1379)، ص 9.
[6] سخنراني مصطفي معين، وزير علوم، تحقيقات و فناوري با عنوان: دانشگاه، پيشرفت، توسعه در مورخ 6/4/1380 در تالار شهيد عضدي تهران.
[7] سخنراني مورخ 29/4/1381 شادروان دكتر حسين عظيمي، رئيس وقت مؤسسة پژوهش در برنامه‌ريزي و آموزش سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور، تالار اجتماعات سازمان حفظ نباتات- تهران.
[8] يكي از زير‌بخشهاي نانوفناوري (فناوري خرد) است که پرداختن به آن در: «استراتژي امنيت ملي آمريكا در قرن 21»، مورد تأکيد قرار گرفته است (كميسيون تدوين استراتژي امنيت ملي آمريكا، 2001).